martes, 26 de octubre de 2010

ES DE 32 OU DE 64 BITS?

Pois podes ser das dúas cousas, como me pasa a min, aínda que o ideal é ser dunha. É importante ás veces saber isto para ver cales son as versións de programiñas que debes descargar. E como o podes saber?
Para sabelo da túa CPU podes consultalo aquí.
Para sabelo do teu UBUNTU aquí che contan como. Un CPU de 32 non soporta un sistema operativo de 64, pero si ao revés (aínda que se podes ter un de 64 é mellor telo de 64).

miércoles, 20 de octubre de 2010

DE MAR A MAR EN EUROPA Y TIRO PORQUE ME TOCA, 3.

Seguimos en Suiza, pero ahora en los Alpes. Y no en cualquier lugar de los Alpes, sino nada menos que en el lugar más alto al que se puede subir en Europa sin ser un aventurero, ya que hasta el Jungfrau (que traducido es algo así como "Doncella"), un pico de 4158 m, al que se puede subir con un tren de cremallera que cuesta unos 120 euros, y donde han habilitado una especie de mirador-centro comercial-museo. Es caro subir, pero merece la pena para ver desde arriba el increíble glaciar y sentirse muy muy pequeño (a no ser que seais más seguidores de los típicos prados alpinos con florecillas tipo Heidi, que entonces os puede decepcionar). Por mucho que donde se pilla el tren haga calorcito, hay que abrigarse, que en la cumbre cambia mucho el cuento. Unas gafas de sol tampoco vienen mal.
Tras bajar aun hubo tiempo para ver un pueblecito de la zona, donde casualmente estaban de celebración (que parecía bastante enfocada a turistas).
Es bueno visitar estos lugares con gente que ya los conoce, se aprende mucho más, además de que es todo mucho más fácil (Jose y Aca, muchas gracias!!!).


La zona, un paisaje idílico

A Cova (xeada) da Meiga, un palacio de hielo dentro de la montaña formaba parte de las atracciones turísticas en la cumbre, junto al mirador y el museo

El glaciar...

Las crestas de la parte alta del glaciar

Preciosa cascada en la zona, al pie de la cual se podía subir por un pasillo de roca (hasta se puede distinguir en la foto, casi al pie de la cascada, a la derecha).

Y en el pueblo estaban de celebración. Las tejedoras en primer plano, después los dos hombres que lanzaban las banderas al aire para recogerlas hábilmente, y al fondo los cuernos suizos de sonido ronco

--------------------------------------------------------------
Enlaces relacionados:



 

viernes, 15 de octubre de 2010

BLOG ACTION DAY 2010. AUGA

Hoxe é o blog action day! Acabo de enterarme (estes días ando algo empanao e más pendente do local, coa inminente firma do Pacto Galego contra a Pobreza, mañá en Santiago). Pero se trata dun tema que sempre me tocou moi de preto por ser un dos eixos de traballo máis importantes de Enxeñería Sen Fronteiras.

Neste eido, aparte dos temas máis éticos e "filosóficos" de Dereito Humano (por fin recoñecido pola ONU), da parte máis sanitaria e hixiénica (vencello indisoluble o de acceso a auga e saúde), da sensibilización medioambiental (onde a auga soe ser protagonista), e tamén as solucións "técnicas" máis ou menos idóneas ou "apropiadas" (das que tamén se fala bastante), gustaríame lembrar aquí un ámbito que eu sempre valorei moito como clave para que todos os outros se articulen e coordinen para lograr por fin un acceso universal ao auga. Trátase do ámbito institucional

Vaia dende aquí, pois, unha chamada de atención ás institucións públicas que en tódolos países teñen as competencias legais ou mesmo éticas de proveer de acceso a auga de calidade e saneamento a toda a poboación, e tamén ás organizacións comunitarias autoxestionadas que soen ser moi eficaces na xestión e defensa dos recursos naturais (e ás veces o único que hai na zona) e paga a pena fortalecer en calquer programa de acceso a auga, como a premio nobel 2009 de Economía Elinor Ostrom se encargou de facernos ver. Ostrom lembrounos ademais que un recurso complexo debe xestionarse cunha estructura complexa que cubra os ámbitos estratéxicos, tácticos e operativos, e de xeito que as perspectivas xerais ou globais se atopen coas locais (a través de estructuras de aneis ou como fora).

De ahí a importancia de fortalecer en temas de agua tanto a administración pública, como aos organismos de cunca hidrográfica (con participación dos distintos actores), como as Xuntas de Auga locais ou veciñais (que existen en todo o mundo con distintos nomes), sen descoidar os foros globais como os que pretendían incluir ao auga nas negociacións da OMC por moito que algúns lle quitaran ferro ao asunto...

Que non se laven as mans!!

jueves, 14 de octubre de 2010

lunes, 11 de octubre de 2010

O MUNDO DEBE ESTAR TOLO..., 1

La publicidad llega a las aulas de los colegios italianos. Ahí, educándoos desde pequenos, como debe ser!


Alcoa llama a la calma tras el desastre húngaro: "En Lugo no hay peligro". É que aquí só nos preocupan as cosas cando hai desastres (somos fieis seguidores do de "cando as barbas do teu veciño vexas cortar...", pero ten que ser veciño, se xa vive máis lonxe entón non pasa nada)


Berlusconi: Quieren enviarme a casa, pero ¿a cuál? Tengo 20. Outra de Italia, pobriños, con quen teñen ahí...

Aínda que nos tampouco saímos moi ben parados co que tivemos... Aznar, entre los peores ex gobernantes


... e tampouco co que está agora, un verdadeiro exemplo de "moxigatismo" no goberno, tanto en temas nacionais como internacionais

martes, 5 de octubre de 2010

DE MAR A MAR EN EUROPA Y TIRO PORQUE ME TOCA, 2.

Tras las dos etapas de Francia, con mar Mediterráneo y lago alpino incluidos, nos internamos en Suiza. Lagos preciosos (y en esta época perfectos para el baño), país altamente "autosuficiente". Me llamó la atención la cultura secular de aislamiento y promoción de lo suyo que se refleja en la gran aceptación de lo "suisse made", con sus propias cadenas de supermercados, gran cantidad de productos de fabricación propia, cuidado de sus costumbres y cultura en los diferentes cantones. Vamos, casi como Galicia... (¿se nota la ironía?). 35 eurillos por circular por sus autovías durante un año (que hay que pagar aunque sólo las uses una hora), y el hecho de no estar en muy buen estado, denota la apuesta Suiza por el tren (que funciona a pesar de su abrupta orografía, empleando muchos teleféricos, trenes de cremallera y otros medios públicos de transporte). Otra cosa que me gustó es que las zonas rurales se veían vivas...



Panorámica sobre Interlaken


Lucerna y su puente de madera


Lo más suizo de Suiza, paisaje callejero en Zurich

Vista general de Zurich


Vidriera original, de una de las iglesias de Zurich

El "mar" de Zurich, daba gusto nadar...

...hasta que llegó la tormenta (aunque los cisnes ni se inmutaron)

----------------------------------------------------
Enlaces relacionados: