Ante a inclusión no Anteproxecto de Lei de Economía Sostible (manda carallo para o nome, o que hai que oir...) de modificacións lexislativas que afectan ó libre exercicio das liberdades de expresión, información e o dereito de acceso á cultura a través de Internet, os periodistas, bloggers, usuarios, profesionais e creadores de internet manifestamos a nosa firme oposición ó proxecto, e declaramos que…
1.- Os dereitos de autor non poden situarse por encima dos dereitos fundamentais dos cidadáns, como o dereito á privacidade, á seguridade, á presunción de inocencia, á tutela xudicial efectiva e á liberdade de expresión.
2.- A suspensión de dereitos fundamentais é e debe seguir sendo competencia exclusiva do poder xudicial. Nin un cerre sen sentencia. Este anteproxecto, en contra do establecido no artigo 20.5 da Constitución, pon en mans dun órgano non xudicial – un organismo dependiente do ministerio de Cultura -, a potestade de impedir ós cidadáns españois o acceso a calquera páxina web.
3.- A nova lexislación creará inseguridade xurídica en todo o sector tecnolóxico español, prexudicando un dos poucos campos de desenrolo e futuro da nosa economía, entorpecendo a creación de empresas, introducindo trabas á libre competencia e freando a súa proxección internacional.
4.- A nova lexislación proposta ameaza ós novos creadores e entorpece a creación cultural. Con Internet e os sucesivos avances tecnolóxicos democratizáronse extraordinariamente a creación e emisión de contidos de todo tipo, que xa non proveñen prevalentemente das industrias culturais tradicionales, senón de multitude de fontes diferentes.
5.- Os autores, como todos os traballadores, teñen dereito a vivir do seu traballo con novas ideas creativas, modelos de negocio e actividades asociadas as súas creaciones. Intentar soster con cambios lexislativos a unha industria obsoleta que non sabe adaptarse a este novo entorno non é nin xusto nin realista. Si o seu modelo de negocio se basea no control das copias das obras e en Internet non é posible sen vulnerar dereitos fundamentales, deberían buscar outro modelo.
6.- Consideramos que as industrias culturais necesitan para sobrevivir alternativas modernas, eficaces, creíbles e asequibles e que se adecuen ós novos usos sociais, en lugar de limitacións tan desproporcionadas como ineficaces para o fin que din perseguir.
7.- Internet debe funcionar de forma libre e sen interferencias políticas auspiciadas por sectores que pretenden perpetuar obsoletos modelos de negocio e imposibilitar que o saber humano siga sendo libre.
8.- Esiximos que o Goberno garanta por lei a neutralidade da Rede en España, ante calquera presión que poida producirse, como marco para o desenrolo dunha economía sostible e realista de cara o futuro.
9.- Propoñemos unha verdadeira reforma do dereito de propiedade intelectual orientada ó seu fin: devolver á sociedade o coñecemento, promover o dominio público e limitar os abusos das entidades xestoras.
10.- En democracia as leis e as súas modificacións deben aprobarse tras o oportuno debate público e despois de consultado con todas as partes implicadas. Non é de recibo que se realicen cambios lexislativos que afectan a dereitos fundamentais nunha lei non orgánica e que versa sobre outra materia.
Zona Okupada de A Cova da Meiga. Atoparedes nela cousas sobre cooperación para o desenvolvemento,ecoloxía social,software libre,xogos de rol,libros,música,películas...Porque desde a nosa "cova" podemos cambiar o que non nos gusta da sociedade! --- Zona Okupada de A Cova da Meiga. Encontraréis en ella cosas sobre cooperación para el desarrollo,ecología social,software libre,juegos de rol,libros,música,películas...¡Porque desde nuestra "cueva" podemos cambiar lo que no nos gusta de la sociedad!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Se eu a solución a teño moi clara. Compra pública de música
Que o goberno cobre o canon dixital. Que os artistas, a través da SGAE presenten as súas cancións, e que o goberno pague en base á súa popularidade.
En definitiva, o proceso sería coller e baixarse a canción "da páxina web da sgae". A SGAE contaría as descargas e, por cada 100.000 de descargas (de balde), o artista recibe uns 50 euros. Lembremos que en internet é moito máis doado que se descargue un archivo.
Así a música é legal, os artitas reciben un precio xusto polas súas cancións. E se queren gañar máis? Concertos, que diso se trata.
Acaso é xusto que un cantante reciba cartos eternamente por unha canción, e un actor de teatro téñase que deslomar todos os días durante 6 meses para dar un producto de moita mellor calidade para gañar a metade?
Publicar un comentario