Zona Okupada de A Cova da Meiga. Atoparedes nela cousas sobre cooperación para o desenvolvemento,ecoloxía social,software libre,xogos de rol,libros,música,películas...Porque desde a nosa "cova" podemos cambiar o que non nos gusta da sociedade! --- Zona Okupada de A Cova da Meiga. Encontraréis en ella cosas sobre cooperación para el desarrollo,ecología social,software libre,juegos de rol,libros,música,películas...¡Porque desde nuestra "cueva" podemos cambiar lo que no nos gusta de la sociedad!
lunes, 28 de diciembre de 2009
jueves, 24 de diciembre de 2009
ALGUNAS VENTANAS AL MUNDO
OUTROS ENLACES DE INTERESE: sobre enlaces destacados en el ámbito de la cooperación para el desarrollo y el activismo del último mes en medios de comunicación variados.
E NO PRÓXIMO MES...: con fechas de interés en al ámbito de la cooperación para el mes que comienza
A ESF-RASE DO MES: para los amantes de la sabiduría en forma de citas, en general relacionadas con la tecnología para el desarrollo humano.
Aquí están los antiguos de mayo a noviembre:
-Mayo 2009, fue el primero y no se colgó en el blog (se comezó a colgar el mes siguiente), pero aquí van los enlaces de interés que había:
Introducción ao software libre. SOFTWARE LIBRE
Vídeo de proxecto en Nicaragua e glosario de Nicaraguanismos. NICARAGUA
Monitoreo e seguemento en cooperación, a cooperación artesanal. FILOSÓFICO
Glifosato ou Roundup, resumo de estudos sobre o seu perxuizo na saúde. AGRO-AUGA
Algo sobre o 9 de Maio, día do Comercio Xusto, en Santiago. ACTIVIDADES
Imaxe impactante sobre o que representa o 0,7 na cooperación FILOSÓFICO
Revista española del tercer sector, nº 11, monográfico sobre ONGDs. XERAL
-Junio 2009
-Julio 2009
-Agosto 2009
-Septiembre 2009
-Octubre 2009
-Noviembre 2009
domingo, 20 de diciembre de 2009
MALDITOS TELEFONISTAS HISPANOAMERICANOS
Es cierto que las empresas buscan ganancia a toda costa, pero este correo-e me parece bastante demagógico. ¿De verdad quieren que pensemos que la crisis y el paro están causados porque los teleoperadores sean sudamericanos, cuando realmente pocos españoles estaban dispuestos a trabajar como teleoperadores? Me parece una explicación superficial y muy poco rigurosa con las causa reales (además de un poco peligrosa, porque aunque diga que no es racista, sí contribuye a crear un rechazo hacia gente que por otra parte está mucho peor que nosotros). ¿Por qué no llegan correos-e contando como con la excusa de la crisis muchísimas empresas con ganancias hacen EREs con muy poco control?¿O contando como se está yendo hacia atrás con las condiciones laborales de los trabajadores, también con la excusa de la crisis?¿Por qué no se boicotea directamente a las empresas y se deja en paz a la gente?
Es mucho mejor concentrar las críticas en algo superficial (y además de fuera de España). Para mí este correo induce a la xenofobia y es sesgado y simplista.
|
miércoles, 16 de diciembre de 2009
EN DEFENSA DOS DEREITOS FUNDAMENTAIS EN INTERNET
1.- Os dereitos de autor non poden situarse por encima dos dereitos fundamentais dos cidadáns, como o dereito á privacidade, á seguridade, á presunción de inocencia, á tutela xudicial efectiva e á liberdade de expresión.
2.- A suspensión de dereitos fundamentais é e debe seguir sendo competencia exclusiva do poder xudicial. Nin un cerre sen sentencia. Este anteproxecto, en contra do establecido no artigo 20.5 da Constitución, pon en mans dun órgano non xudicial – un organismo dependiente do ministerio de Cultura -, a potestade de impedir ós cidadáns españois o acceso a calquera páxina web.
3.- A nova lexislación creará inseguridade xurídica en todo o sector tecnolóxico español, prexudicando un dos poucos campos de desenrolo e futuro da nosa economía, entorpecendo a creación de empresas, introducindo trabas á libre competencia e freando a súa proxección internacional.
4.- A nova lexislación proposta ameaza ós novos creadores e entorpece a creación cultural. Con Internet e os sucesivos avances tecnolóxicos democratizáronse extraordinariamente a creación e emisión de contidos de todo tipo, que xa non proveñen prevalentemente das industrias culturais tradicionales, senón de multitude de fontes diferentes.
5.- Os autores, como todos os traballadores, teñen dereito a vivir do seu traballo con novas ideas creativas, modelos de negocio e actividades asociadas as súas creaciones. Intentar soster con cambios lexislativos a unha industria obsoleta que non sabe adaptarse a este novo entorno non é nin xusto nin realista. Si o seu modelo de negocio se basea no control das copias das obras e en Internet non é posible sen vulnerar dereitos fundamentales, deberían buscar outro modelo.
6.- Consideramos que as industrias culturais necesitan para sobrevivir alternativas modernas, eficaces, creíbles e asequibles e que se adecuen ós novos usos sociais, en lugar de limitacións tan desproporcionadas como ineficaces para o fin que din perseguir.
7.- Internet debe funcionar de forma libre e sen interferencias políticas auspiciadas por sectores que pretenden perpetuar obsoletos modelos de negocio e imposibilitar que o saber humano siga sendo libre.
8.- Esiximos que o Goberno garanta por lei a neutralidade da Rede en España, ante calquera presión que poida producirse, como marco para o desenrolo dunha economía sostible e realista de cara o futuro.
9.- Propoñemos unha verdadeira reforma do dereito de propiedade intelectual orientada ó seu fin: devolver á sociedade o coñecemento, promover o dominio público e limitar os abusos das entidades xestoras.
10.- En democracia as leis e as súas modificacións deben aprobarse tras o oportuno debate público e despois de consultado con todas as partes implicadas. Non é de recibo que se realicen cambios lexislativos que afectan a dereitos fundamentais nunha lei non orgánica e que versa sobre outra materia.
domingo, 13 de diciembre de 2009
CRÓNICAS DE BREIZH, 3.
Crónicas de Breizh, 2.
Crónicas de Breizh, 3.
Crónicas de Breizh, 4.
Crónicas de Breizh, 5.
Crónicas de Breizh, 6.
Crónicas de Breizh, 7.
viernes, 11 de diciembre de 2009
DECOMPRIMIR RAR CON UBUNTU 9.04
Actualización 5/2/2010: últimamente, no UBUNTU 9.10 e tamén en DEBIAN lenny, está a dar problemas a descompresión dalgúns archivos rar. De momento o único que atopei que funcionara foi en UBUNTU instalar o unrar (not-free) co Xestor Synaptic. Non sei se é que lle fixeron algún pequeno cambio ou hai algunha nova versión do protocolo rar de compresión...
lunes, 7 de diciembre de 2009
EL PELIGRO DE LA REDUCCIÓN EN LAS NOTICIAS
Desalojados. "El asentamiento ilegal en el bosque de Mau (Kenia) de miles de familias desde los 90 tuvo como consecuencia la tala de árboles. Estas familias han sido desalojadas".
Hay que estar contentos con que la echen ¿no?, vaya familias tan desaprensivas que encima de estar en un asentamiento ilegal se han dedicado a talar árboles. ¡¡¡Inadmisible!!!
¿Cuando aprenderán los pseudo-periodistas a buscar las causas profundas y no quedarse en la superficie? ¿No les enseñan en la carrera el poder de la palabra y lo que pueden lograr transmitiendo mensajes falsos o, lo que es peor, engañosos y sesgados? Ah, no, igual es que siguen con la doctrina de "no dejes que la verdad te estropee un buen titular".
jueves, 3 de diciembre de 2009
NAVIDADES "SOLIDARIAS"
Abajo pongo el correo-e de cadena que me hizo soltar este rollo.
-------------------------------------------------------------------------------
Asunto: Zapatos para África
La marca de productos para el cuidado del calzado Kiwi, ha lanzado la campaña "Shoe aid for Africa". De esta manera se pretende emular lo que se consiguió con la campaña de 2006 cuando se ayudó a distribuir 100.000 pares de zapatos entre gente necesitada de África. En cooperación con Humana y el futbolista camerunés, Samuel Eto’o, Kiwi intenta repetir, o incluso mejorar, esa exitosa campaña en el año 2009.
En algunas áreas de África, los zapatos no son un artículo fácil de conseguir para todo el mundo, incluso para algunos es un auténtico producto de lujo. El hecho de no tener un buen par de zapatos puede excluir a los adultos de conseguir un trabajo o puede evitar que los niños vayan a la escuela. Para muchos africanos, los zapatos están entre sus posesiones más valiosas y ponen un esfuerzo enorme en cuidar de ellos.*
Las cajas estarán en los supermercados (Hipercor y El Corte Inglés)* durante aproximadamente un mes, dando tiempo para que los consumidores depositen allí sus zapatos. Cada semana Humana recogerá todos los zapatos de estas cajas y las llevará a sus almacenes.*
Se pueden entregar zapatos y botas de adulto y niño, zapatos prácticos, usados pero en buen estado. No se aceptan ni zapatos de tacón ni botas de nieve. Y todos los zapatos que se entreguen deben estar limpios de suciedad gruesa o barro , llevar cordones en caso de zapatos con cordones y no tener ningún desperfecto importante*
Durante el mes de noviembre y de diciembre, todos los pares de zapatos recogidos serán clasificados y limpiados en los almacenes de Humana, puestos en bolsas individuales y enviados a África. Este proceso es crucial para asegurarse que los zapatos entregados están en buenas condiciones y que serán utilizables para la gente africana.*
De diciembre de 2009 hasta abril de 2010, todos los zapatos serán distribuidos en zonas rurales de varios países africanos.* Estas áreas han sido seleccionadas por Humana y Kiwi y todo el proceso de distribución de los zapatos será manejado enteramente por equipos combinados de Humana y Kiwi para asegurarse de que los zapatos llegan directamente a la gente que más los necesita. *Los países africanos donde serán entregados los zapatos son: Camerún, Kenia, Malawi, Mozambique y Sudáfrica.*
domingo, 29 de noviembre de 2009
LA PARTICIPACIÓN INSTITUCIONAL DE LOS MOVIMIENTOS SOCIALES EN LAS UNIVERSIDADES DE GALICIA
Falta muuuucho por pelear si queremos estar en los espacios que hay que estar para llevar otras maneras de pensar y un espíritu crítico a la sociedad (lo que a pesar de la inercia conservadora de las universidades ha sido su bandera a lo largo de la historia, como reducto de "librepensamiento", pero que si nos descuidamos, y esa es la tendencia, acabará promoviendo el pensamiento único), y tanto en la UVigo como en la USC es exactamente igual.
Aquí se puede preguntar (caso de la UDC) por qué esto es así y "sugerir" que se cambie, aunque sea difícil... (en la pestaña Tipo hay que poner "Centro" y en la pestaña Destino hay que poner "Reitoría").
miércoles, 25 de noviembre de 2009
OS PIARES DA TERRA EN SANTIAGO
sábado, 21 de noviembre de 2009
GOTAS DE FRIKI-FRESCOR III, EL MODELO DOCTOR WHO
martes, 17 de noviembre de 2009
CRÓNICAS DE BREIZH, 2
Crónicas de Breizh, 2.
Crónicas de Breizh, 3.
Crónicas de Breizh, 4.
Crónicas de Breizh, 5.
Crónicas de Breizh, 6.
Crónicas de Breizh, 7.
sábado, 14 de noviembre de 2009
martes, 10 de noviembre de 2009
LAS ANTIFRASES I
Y tiene el honor de ser la primera una frase de Miguel Angel Belloso, responsable de la sección Apuntes Liberales que suele ser la última página de la revista semanal Actualidad Económica, en su número del 11 al 17 de septiembre de 2009. Esta revista es una especie de monográfico-panegírico del liberalismo, que además se reparte gratuitamente en algunas facultades de Derecho, y Económicas y Empresariales a lo largo y ancho de España, no sé si como "complemento" a la formación de los universitarios. Puede que los responsables de esta revista consideren que los estudiantes no están lo suficientemente inmersos en el sistema neoliberal predominante, o que realmente el sistema aun no es lo suficientemente liberal y quieren que cuando estos estudiantes estén "ahí afuera" remedien tan desgraciada situación teniendo, válgame dios, esta publicación como referencia.
A lo que vamos, la "perla" es: el dominio del sistema educativo por la izquierda es el origen de nuestra falta de competitividad. Supongo que lo dice por lo "mucho" que se ha incidido tradicionalmente en la educación formal en los valores de trabajo en equipo, solidaridad e igualdad de oportunidades, en vez de en la competencia a cualquier precio y la educación "basada en capacidades" (qué casualidad, cuanto más se asciende en los grados de enseñanza esa presunta competitividad va a mayores, seguro que el señor Miguel Ángel estará satisfecho, ¿más competencia, mejores empresarios? ¿cual es la diferencia entre competitividad y competencia?). A pesar de todo, sí estoy de acuerdo con él en algo, y es que el sistema educativo debería mejorar en la promoción del espíritu emprendedor y el amor al riesgo (pero es la motivación monetaria para ello y la regulación exclusiva de la vida por parte del mercado que defienden estos liberales la que me produce náuseas).
viernes, 6 de noviembre de 2009
CRÓNICAS DE BREIZH, 1
Crónicas de Breizh, 2.
Crónicas de Breizh, 3.
Crónicas de Breizh, 4.
Crónicas de Breizh, 5.
Crónicas de Breizh, 6.
Crónicas de Breizh, 7.
lunes, 2 de noviembre de 2009
O VAL DO SILENCIO
sábado, 31 de octubre de 2009
ERIN BROCKOVICH
jueves, 29 de octubre de 2009
¿WINDOWS INSTALADO DOS VECES?
domingo, 25 de octubre de 2009
LOS LIBROS ELECTRÓNICOS
En cuanto al ahorro en papel..., el impacto sobre las industrias madereras y el monte (por ejemplo el monte gallego, especializado en baja calidad para astillado y papelería) puede ser perjudicial en un principio, y creo que aunque la adopción de esta tecnología sea paulatina, hay que irse planteando una necesaria reconversión en el modelo forestal de estas zonas (hay que recordar que la reconversión del modelo forestal puede llevar muchos años, no es un cultivo que se puede cambiar cada año). También se dice que son las plantaciones de rápido crecimiento las que más CO2 fijan (ya que es "su alimento", y "comen" muy rápido). Pero parece un poco demagógico condenar a las tecnologías que ahorran procesos industriales caros y contaminantes porque no promuevan plantaciones que fijen CO2, ¿no?
Lo que no me queda tan claro es el impacto de construir estos cacharritos ¿se usa el coltán igual que en los teléfonos móviles, portátiles, cámaras digitales, etc.? Y también me da que pensar las batallas que está ya habiendo por el control de ingentes almacenes de libros electrónicos, a ver si va a ocurrir lo mismo que en "el derecho a leer"...
Por eso siempre es bueno estar informado, cualquier nueva tecnología puede crear desajustes (muchas veces sin intención). Pero la culpa no es de que se use coltán, sino de como hay gente que quiere aprovecharse de él oprimiendo a otros más vulnerables, y el problema de la dependencia de ese material que se puede generar sin que dé tiempo o interese buscar alternativas hasta que sea demasiado tarde (¿como los combustibles fósiles?). Y no penseis que no ha habido ya interesantes debates sobre este tema.
Mientras, sólo queda ser austeros, ¿para que cambiar de cámara,móvil o portátil si el que tengo me sirve? ¿Porque hay que consumir para salir de la crisis?
miércoles, 21 de octubre de 2009
TI NON PODES CUESTIONAR O QUE CREES. EU DEBO.
Quédome con dúas frases:
"Ti non te cuestionas o que crees, non podes. Eu debo" (de Hipatia a un dos seus ex-alumnos, obispo cristiano).
"Filosofía! Xusto o que necesitamos agora..." (irónicamente un notable de Alejandría ante os argumentos de Hipatia).
Agora, como moitas outras obras xeniais, falan de cousas aparentemente lonxanas de xeito que "calquer diferencia coa realidade é pura coincidencia". E quen quera entender que entenda.
sábado, 17 de octubre de 2009
OSTROM, UNA AGRADABLE SORPRESA
martes, 13 de octubre de 2009
GOTAS DE FRIKI-FRESCOR II, OBAMA Y LOS VIAJES EN EL TIEMPO
También es importante definir qué pasaría si una vez que el personaje vuelve atrás (y puede verse a sí mismo), cambiara algo de la línea temporal (y si eso sería posible o en caso contrario se provocaría una “paradoja espacio-temporal que destruiría el mundo”. En el caso de Cronocrímenes, era imposible, y los protagonistas se las arreglaron para que nada cambiara. En la inolvidable trilogía Regreso al Futuro, a pesar de las dificultades, tampoco hubo cambios. Incluso en el guiño que la serie Futurama hizo en una de sus películas (El Juego de Bender, título para recordar un libro que todo el mundo debería leer) también a este tipo de historias se las arreglaron para que al final todo casara.
Hay un suplemento (que ha ganado algunos premios) del juego de rol GURPS llamado “Viajes en el tiempo” que trata todo este tema (el hecho de que en uno de sus capítulos aconseje leerlo sólo a gente con ciertos conocimientos de física teórica no hace que sea complicado, al contrario, es realmente un suplemento que aporta valor añadido, y sirve para tener una idea más clara de como manejar estas situaciones).
Incluso en la genial saga de libros de Mundodisco, de la que hablé, hacen un guiño a estos temas a través de lo que llaman algo así como “retro-vino”, que nacía de “uvas reanuales”, que se sembraban un año y crecían el año anterior. El retro-vino provocaba, claro está, retro-resaca, que aparecía el día anterior de haber bebido, lo cual te obligaba a beber al día siguiente so pena de provocar una paradoja espacio temporal que destruyera el mundo...
¿Y tiene todo esto que ver con Obama y su premio nóbel? Pues sí, ya que el premio nóbel de Obama es un “retro-premio”, con lo cual ahora le toca realmente merecerlo, so pena de provocar una paradoja espacio-temporal que destruya el mundo... (además de verdad).
domingo, 11 de octubre de 2009
miércoles, 7 de octubre de 2009
LOVELOCK EN SANTIAGO DE COMPOSTELA
Primeiro o Reitor de Universidade de Santiago e tamén o alcalde da cidade fixeron as inevitables intervencións de caracter político e de louvanza (merecida) ao xenial científico e inventor. Non faltaron frases rimbombantes como a do Reitor de "só a ciencia e o desenvolvemento tecnolóxico poden salvarnos" (coa que non estou dacordo para nada, iso son sólo ferramentas, pero as ferramentas deben ser usadas consciente e axeitadamente para que sirvan aos propósitos para as que foron creadas), ou as referencias políticas coma a do alcalde a certos líderes políticos que falaban con escepticismo do cambio climático hai non moitos meses. Tamén mencionaron ideas xerais pero importantes como o problema de sempre dos investimentos a curto prazo, sen ter en conta o medio e moito menos o longo, ou a moi mencionada comparación entre o ser humano e os virus...
Jorge Mira, director do programa ConCiencia (onde se engloba este premio), presentou a biografía do autor de xeito ameno (falando dos aportes de Lovelock no eido da crioxenización, mencionou que resulta que Walt Disney non está crioxenizado, xa se me caeu un mito!).
E despois un Lovelock plenamente lúcido (naceu en 1919) e tan políticamente incorrecto e confrontador coma sempre (botei sen embargo de menos espazo para as preguntas, cousas do protocolo destes premios...), falounos de como segundo el o proceso de quecemento global e cambio climático é xa irreversible, aínda que consigamos a reducción de emisións de CO2 e paliar o efecto invernadoiro. Para ilustrar isto, mostrou algunhas gráficas onde comparaba a previsión de aumento de nivel do mar dun grupo de investigadores aos que consideraban uns catastrofistas (o IPCC) coas reais (a realidade superou á ficción, como soe pasar sobre todo nas cousas negativas), ou a evolución da superficie de xeo no polo norte nos derradeiros 30 anos (en continuo e espectacular descenso), ou mesmo a evolución da temperatura media da terra nos derradeiros 15000 anos (cunha espectacular subida no último tramiño da curva, hai quen o asimila a ciclos naturais, pero non creo que se dera nada igual en toda a historia). Falou de novas previsións en 30-40 anos de aumentos de temperatura en Europa similares aos que en 2003 causaban mortes por golpes de calor en pleno verán, avance imparable da desertificación, aumento do nivel do mar e ademais descenso demográfico importante. Xa se está falando de refuxiados ambientais por este tipo de causas, que neste ano parece ser que xa superaron aos refuxiados de guerra.
Fiel a súa hipótese Gaia, e con varios guiños do que se podería considerar "humor negro científico", mencionou que agora que os políticos ven o problema moitos científicos xa non ven a solución, e que "somos nos os que estamos en perigo, non a Terra".
Así que parece que xa entramos irremediablemente "na venganza de Gaia" e, segundo Lovelock, nin as enerxías renovables (que ve como un xeito de enriquecemento dos gobernos e non como solución) serven, senon que é a enerxía nuclear a que pode manter o desenvolvemento humano (do que xa o alcalde dixera que non estamos dispostos a renunciar a nivel global, o cal pode ser certo, pero peor para nos, xa decreceremos ou polas boas ou polas malas) e non hai alternativa para ela, e lle restou importancia a problemática dos resíduos (que segundo el se magnifica). Unha charla certamente pesimista, onde a única proposta clara de solución foi dedicar os fondos de loita contra o efecto invernadoiro (greenhouse effect) ou desenvolvemento de enerxías renovables, á adaptación dos territorios cara ao cambio climático irremediable.
Persoalmente, concordo con que vai ser imposible reverter a situación (e pode ser que ao non ser conscientes do que facíamos, non toda a culpa sexa nosa, aínda que xa hai tempo que están as voces de alarma), pero seguro que traballar para a reducción do efecto invernadoiro fará que se gañe tempo e o cambio sexa máis "predecible", co que os territorios terían máis tempo para adaptarse a un cambio que pode ser moito máis brusco e impredecible se seguimos coa depredación dos recursos naturais que fixemos até o de agora. Sobre as renovables non comparto en absoluto que non sexan una solución, é relativamente fácil demostrar que o poderían ser a nivel técnico cunha aposta decidida en I+D, e sobre todo planificando o territorio e o consumo de xeito máis racional e austero. Mentres tanto, si que penso que a nuclear é un mal menor se se compara cos efectos dos combustibles fósiles...
Menos mal que pase o que pase, en Galicia imos estar cun clima aínda mellor que agora... (bueno, como todo non pode ser bo, haberá unha "pouquiña" presión migratoria desde os desertos de máis ao sur).
lunes, 5 de octubre de 2009
LOS PIRATAS DEL SIGLO XXI
Con tanto que se está hablando de la SGAE (a favor y en contra), el top manta, el copyright o su antagonista (como su nombre indica) copyleft, la venta de música mp3 por internet, los grupos que cuelgan sus nuevos discos de forma gratuita, la digitalización de los libros (y el posible y peligroso monopolio de google books) unos a favor, otros en contra, otros indiferentes mientras puedan seguirse descargando o compartiendo su música, juegos, películas, series e incluso libros favoritos (o no favoritos, hay auténticos compulsivos de las descargas que ni en toda su vida podrían escuchar toda la música o ver la series que hay en sus discos duros), a mí me asaltan las dudas sobre ¿qué pasa con los que crean, con los que componen y cantan esa música, escriben esos libros o comics, interpretan esas películas, hacen esos juegos de rol o tablero, esos juguetes, o cualquier otro producto que implique inventiva y creatividad (o incluso arte)?
Me parece perfecto que si hay una demanda de algún producto alguien pueda vivir de producirlo, si es que hay un "nicho de mercado" (o sea, gente que lo consume o lo usa, pero que no lo produce por las razones que sea, falta de tiempo, de conocimientos, o porque no le da la gana). Pero cuando la razón es de falta de conocimientos o medios para producir ese bien o servicio, llega un momento en que el nicho de mercado se disipa (por ejemplo, hoy cualquiera puede componer canciones y distribuirlas, o escribir novelas y distribuirlas, y a muchos les gusta diseñar sus juegos y juguetes y compartirlos). El concepto de arte (y el uso de los sentidos para percibir este arte) toma entonces una nueva dimensión. El teatro de momento no se puede piratear, ni un buen concierto en directo, ni una escultura o pintura que te transmita algo. Los libros y los cómic de momento están a salvo (aunque amenazados ya seriamente por los libros electrónicos, que facilitan la lectura de libros digitales, muy susceptibles de ser pirateados, o compartidos masivamente), y los juegos de consola o PC, a pesar de que se piratean y se prestan (con ciertas dificultades, no está al alcance de cualquiera piratear un juego de ordenador), se mantienen en ingresos por encima de música o libros.
Hay que distinguir entonces entre al menos tres conceptos, que están en continua interacción:
-la creación, que puede ser profesional si se cobra por ello, o simplemente un pasatiempo, y que en absoluto va aparejada a la baja calidad, como hay muchísimos ejemplos de ambos casos (creaciones de "aficionados" de altísima calidad, y auténticos bodrios de gente que vive de eso)
-la reproducción de lo creado (en los libros, empezaron los copistas, la imprenta fue una revolución criticada por muchos por popularizar el saber y acercarlo "al pueblo", la ofimática y medios digitales está siendo otra gran revolución sobre todo porque ya no hace falta profesionales para esto, y en la música hay una evolución similar aunque, como en el teatro, la "música enlatada" o el cine no han conseguido apagar la llama del directo)
-y la distribución al resto de las personas, que puede ser también voluntaria como cuando prestas un libro a un amigo o cuelgas tus poemas en tu blog, puede ser de préstamo masivo como las redes P2P o las bibliotecas públicas, o puede ser privada cuando se trata de intermediarios que obtienen un lucro.
Y es la interacción de estos tres mundos lo que genera tanto debate. Por ejemplo, si yo dejo los periódicos que ya he leído en el tren para que otra gente pueda leerlos, en vez de leerlos yo solito y luego cuando me baje en mi parada tirarlos al contenedor (al de papel, of course), rápidamente el revisor se encarga de quitarlos de allí (y no creo que para ahorrar trabajo a quien limpie el tren cuando llega a su destino, sino para "proteger" a las librerías que tienen el puesto alquilado en las estaciones). Si yo me bajo la música de mis grupos favoritos o las canciones que oigo en la radio o que cantaba mi madre porque me gusta escucharlas cuando yo quiera, porque alguien las comparte en redes P2P, los ingresos de la gente que las creó pueden bajar? Puede, pero si me gusta su música los iré a ver en directo. Y si cada vez más grupetes tocan y cuelgan su música en su myspace, puedo llegar a tener una oferta variada y buena de música gratuita, con lo que se "disipará ese nicho de mercado", y los creadores se están adaptando. Y si te gusta comprar el CD por el libreto y te gusta tenerlo, entonces se puede llegar a considerar "arte", pero hay mucha gente que sólo le interesa la música en sí y le llega con el archivo mp3 (con toda la mala calidad que dicen que tiene). Y es en la parte de los creadores, que son insustituibles, donde personalmente tendría maś dudas, la parte de reproducción y distribución en mi opinión deberían ser "pasto del mercado", ya que afortunadamente cada vez son menos necesarios.
Y mientras, es difícil ponerle puertas al mar, aunque se trata de llegar a un equilibrio si lo que se desea es generar la mayor y mejor creatividad posible (y no hacer "ghettos de creadores"). Para esto siguen usándose estrategias tradicionales como las giras más o menos grandes de conciertos, el teatro (que sufre, pero se mantiene) más accesible al público, y otras nuevas como el reciclaje y diversificación de los profesionales (cine,tv y teatro, música enlatada y conciertos, comics-dibujos animados-videojuegos, periodismo tradicional y ciberperiodismo), o el streaming (que parece ser que están ganando terreno a las descargas, porque puedes ver o escuchar en cada momento lo que quieras sin tener que almacenar un montón de información que luego no usas, y pagando poco dinero, no se suele tener en cuenta que el pasarse 3 días con el ordenador encendido descargando es un gasto también). Así, mientras pierden unos ganan otros, como las compañías que suministran internet, si no se ha prohibido aun el P2P es seguramente por la presión que ellas hacen...